VIDEO | Krzysztof Zanussi

23 czerwca w ramach obchodów Dni Rypina odbyła się projekcja filmu „Obce ciało”, a tuż po nim spotkanie z reżyserem Krzysztofem Zanussim. Spotkanie poprowadził dyrektor Miejsko-Powiatowej Biblioteki Publicznej w Rypinie Marek Taczyński.

Krzysztof Zanussi uważany jest za jednego z najwybitniejszych reżyserów polskiego kina. Jego filmy odznaczają się niezwykłą oryginalnością, są zawsze przepełnione refleksją i trafną obserwacją. Reżyser porusza w nich problematykę moralną, psychologiczną, ukazuje życie wewnętrzne bohaterów. Artysta studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako wielki autorytet w dziedzinie reżyserii filmowej sprawuje liczne związane z tym funkcje. Od 1980 r. jest kierownikiem zespołu artystycznego, a następnie dyrektorem Studia Filmowego “Tor”. W latach 1971-83 sprawował urząd wiceprezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1975-77 przewodniczącego Rady Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Od 1987 r. jest członkiem Komitetu Kinematografii. Pracował również jako wykładowca min. w łódzkiej PWSTiF i National Film School w Wielkiej Brytanii. Krzysztof Zanussi zajmuje się również reżyserią teatralną, bywa scenarzystą, kierownikiem artystycznym, a także producentem. Artysta jest też autorem książek “O montażu w filmie amatorskim” i “Rozmowy o filmie amatorskim” oraz członkiem Akademii Filmowej przyznającej Felixy. 16 października 1998 r. odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd w Łodzi. Krzysztof Zanussi jest również posiadaczem tytułu doktora honoris causa moskiewskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Krzysztof Zanussi między innymi na spotkaniu przywołał swoją ostatnią audiencję u papieża Jana Pawła II. – Udało mi się przewalczyć w Watykanie, żeby papież przyjął chłopców, którzy tańczą breakdance. Początkowo był opór ogromny. Napisałem osobisty list, wiedząc że Wojtyła był z natury człowiekiem ciekawskim. To wspaniała cecha, która zapewnia żywotność. Jak człowiek ma ciekawość świata, to zawsze ma ten blask w oku. Napisałem w liście, że ci chłopcy, co tańczą na ulicach, kręcą figury na głowie, robią to na wszystkich ulicach świata, ale z okien pałacu apostolskiego tego nie widać.

Reżyser przypomniał także słowa Jana Pawła II, że „sztuka, która jest na służbie, jest siłą rzeczy skażona. Nawet, jeśli jest na służbie wiary, to to już nie jest czysta sztuka. Jak wiara wynika z przekonania artysty, z jego wewnętrznej potrzeby, to nie jest już służba, to jest świadectwo”.

Po spotkaniu reżyser otrzymał owacje na stojąco od zgromadzonej licznie publiczności, chętnie rozdawał autografy oraz pozował do zdjęć. To spotkanie na pewno na długo pozostanie w pamięci zgromadzonych osób.

“Obce ciało” – Angelo i Kasia poznali się we Włoszech w grupie modlitewnej Focolari, gdzie połączyła ich miłość i wiara w Boga. Ich związek przerywa powrót dziewczyny do Polski i decyzja o wstąpieniu do klasztoru. Angelo przyjeżdża do Warszawy, żeby nakłonić Kasię do zmiany zdania. Czekając na jej decyzję, podejmuje pracę w międzynarodowej korporacji. Firmą zarządza bezwzględna i cyniczna Kris przy pomocy swojej asystentki Miry. W korporacyjnej rzeczywistości, głęboko wierzący Angelo staje się ofiarą drwin i mobbingu. Kris, wykorzystując swoją władzę, bawi się nim i chce zmusić do złamania zasad moralnych, ale jednocześnie jest zafascynowana jego wiarą.